بندورا معتقد است مشاهده به افراد امکان میدهد بدون انجام دادن هرگونه
رفتاری ، یاد بگیرند . یعنی افراد از طریق مشاهده کردن رفتار دیگران یاد
می گیرند . افراد با مشاهده کردن دیگران ، از دادن پاسخهای بی شماری
که ممکن است تنبیه به دنبال داشته یا تقویتی در پی نداشته باشند ،
منصرف میشوند . اساس یادگیری مشاهده ای سرمشق گیری است .
یادگیری از طریق سرمشق گیری عبارت است از اضافه کردن به رفتار
مشاهده شده و کسر کردن از آن و تعمیم دادن یک رفتار مشاهده شده
به موقعیت دیگر . به عبارت دیگر ، سرمشق گیری فرایند های شناختی را
در بردارد و صرفا تقلید یا کپی کردن نیست . سرمشق گیری از مطابقت دادن
اعمال فرد با دیگران فراتر است و بازنمایی نمادین اطلاعات و ذخیره کردن آن
بار یاستفاده در آینده را شامل میشود .
چند عامل تعیین می کنند که آیا فرد در موقعیتی خاص از الگو یاد خواهد گرفت .
اولا افراد از کسانی که مقام بالایی دارند ، با کفایت و قدرتمند هستند بیشتر
از آنهایی که مقام پایینی دارند ، فاقد مهارت یا بی کفایت و ضعیف میباشند ،
سرمشق گیری می کنند . ثانیا ، خصوصیات مشاهده گر بر احتمال
سرمشق گیری تاثیر می گذارد . افرادی که فاقد مقام ، مهارت ، یا قدرت هستند
، به احتمال بیشتری سرمشق گیری می کنند . کودکان بیشتر از افراد مسن ،
و تازه کارها به احتمال بیشتر از افراد با تجربه ، سرمشق گیری می کنند .
ثالثا ، پیامدهای رفتاری که الگو برداری می شود ، میتوانند بر مشاهده گر تاثیر
داشته باشند . هرچه مشاهده گر برای یک رفتار ارزش بیشتری قایل باشد ،
به احتمال بیشتری آن رفتار را فراگیری خواهد کرد .
منبع :
نظریه های شخصیت . تالیف : جس فیست و گریگوری جی فیست
ترجمه : یحیی سید محمدی
نوشته شده توسط : مهدی معتقد
نظرات شما عزیزان:
ارسال توسط مهدی معتقد
آخرین مطالب